Fena bir yıl bitiyor...

Fena bir yıl bitiyor...
Sadece yıl mı? Sanki bir devir sona eriyor...
 
Bu yıl, biricik annemizi uğurladık sonsuzluğa...
Geçen yıl başlamıştı zincir, bu yıl da çocuklar öldü...
 
Masamızdan eksik olmayan dostları yitirdik,
sonra yine çocukları katlettiler bombalarla...
 
Birlikte büyüdüğümüz arkadaşlarımız terk etti bizleri,
sonra çocukları bombaladılar defalarca...
Can dostlarımızın büyüklerini uğurladık,
sonra çocukları yaktılar diri diri hem de…
 
Her haftaya yeni acılarla başladık bütün bir yıl,
vekilleri, yazar-çizerleri, gazetecileri susturdular...
 
Savaş tamtamlarının sesi geliyordu ne zamandır,
bize bulaşmaz sanıyorduk kan ve gözyaşını,
sonra savaşın içinde bulduk kendimizi,
 
Önce uzaktaydı ölümler, bize dokunmazdı sandık,
sonra bir gece baktık ki yanıbaşımızdaymış...
 
Sustuk çoğunlukla, susturulduk bazen,
içimize bastırdık korkularımızı, acılarımızı...
 

"Ama acılara alışılmaz,
bir şeyler var değişecek...
Bir şeyler var değiştirmemiz gereken,
önce acılardan başlanacak"

demişti şair, bir zamanlar,
sanki bugüne demiş gibi.
 
Fena bir yıl bitiyor...
Sadece yıl mı? Sanki bir devir sona eriyor...
 
...ve yepyeni bir yılla birlikte,
yepyeni bir devir başlıyor...
Acılarımızı içimize gömüp,
vicdanlarımızın aynasıyla,
karanlıktan aydınlık doğuracak
yeni bir devir, belki de...
 
Aklın tek yolu bu;

"Bir şeyler var değiştirmemiz gereken,
önce acılardan başlanacak."

Yaşamak ve yaşatmak için,
barış için, güvenlik için,
bizden sonrası için,
yaşanabilir bir dünya için,
inadına, ısrarla, hep birlikte,
yepyeni, aydınlık, özgür bir devirde
#AklınYoluOrtakVicdan yine de...

 

Can ÇINAR, 31 Aralık 2016, İzmir